وصیت نامهی شهید مهرداد اکبرنیا
درود بر پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد(ص) و سرور شهیدان امام حسین(ع) که معلّم شهادت است و جنگیدن با هرچه کفر و متجاوز و مستکبر و سلطهگر را از او آموختیم و از او درس آموختیم که حتیّ با دست خالی و نفرات اندک باید برعلیه ظلم و طاغوت و طاغوتیان جنگید و حتی شهید شد.
درود بر شهیدان تاریخ پرفراز و نشیب که برای اسقرار مکتب توحید تشیّع سرخ علوی و تمامیت ارضی خود جهاد کردند، تا شربت شهادت نوشیدند و درود بر رهبر کبیر انقلاب امام خمینی که باعث شد تا مسلمانان ایران به خویشتن خویش بازگردند و بر علیه طاغوت دو هزار و پانصد ساله بشورند و او را از تخت فرعونی خویش بزیر آورند و وطن را از لوث وجود ناپاکش پاک کنند.
شکر خدای یکتا را که مرا در خانوادهی مسلمان به دنیا آورد از پدر و مادرم سپاسگزارم که مرا با اخلاق اسلامی تربیت کردند و به اسلام راستین که خود بیاد داشتند آشنا کردند و همینها باعث شدند که راه اسلام را ادامه دهم تا آنجا که جهاد برای اسلام راستین و برقراری پرچم لاالهالاالله را به جان پذیرفتم و شهادت را که آغاز زندگی جاودانی است همانطور که خدای بزرگ وعده فرموده اگر لایق آن باشم و افتخارش نصیبم شود منتهای خویش میدانم.
امّا تو ای پدر، مادر و خواهرم!
با شما هم سخنی دارم همهتان میدانید که با میل خود به جنگ با کفّار رفتم. رفتن با میل و خواسته خودم انجام پذیرفت زیرا این رفتن، با میل و رغبت رفتن را از شهیدان تاریخ اسلام آموختم از این گذشته، وقتی صحبت از دفاع از مکتب و میهن پیش آید، دیگر صحبت از پدر و مادر و خانواده کردن بیهوده است و اگر بعد از کشته شدنم نیز خدای ناکرده انقلاب اسلامی پیروزی نهایی را به دست نیاورد شما هم باید با متجاوزان بجنگید چون مسأله اسلام و ایران است که باید آزاد و دور از سلطهگران باقی بماند و انقلاب اسلامی است که باید تداوم یابد دیگر از زندگی کردن با ذلّت با پیام پیامبرگونه امام امّت پایان پذیرفت و با عزّت و افتخار زیستن آغازیدن گرفت، اگر خدا خواست و شهید شدم دیگر گریه و زاری کردن برای یک شهید داده خیلی سبک است مخصوصاً بیم آن دارم که اجر کارم کاسته شود و قربانی شما نزد خدا کم بها جلوه کند بدانید که شما تنها خانواده جوان شهید از دست داده نیستید مرا در جوار شهیدان محلّمان به خاک بسپارید و بالای سرم تمثال مبارک رهبر انقلاب و در سمت راست آن … و در سمت دیگر آیتا… طالقانی قرار دهید و در خاتمه از تمام فامیلها و دوستان تا آنجا که میشناسید و همه کسانی که میدانید با آنها رابطه دوستی داشتم نیابتاً برایم عفو و بخشش بخواهید چون خودم وقت آن را هنگام آمدن نداشتم که از آنها عفو و بخشش بخواهم.
خداوندا! شهد شهادت را بر من بچشان و لحظه شهادت تنهایم مگذار. با آرزوی طول عمر امام امّت و پیروزی نهایی رزمندگان و نابودی کفر جهانی.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج) خمینی را نگهدار
26/3/1364 – مهرداد اکبرنیا